بسم الله النور السلام عليك يا اميرالمومنين يا علي بن ابيطالب ادركني ابر شادي رو دنيا .... برف شادي مي‌باره .... ماه و خورشيد مي‌رقصن .... ميزنه كف ستاره .... ميزنه كف ستاره .... روي شهر مكه ... خورشيد ميزه پر .... تا اينكه ببينه .... ناز روي حيدر .... ناز روي حيدر سيزده رجب، سالروز طلوع شمس ولايت از كعبه هدايت و ميلاد خجسته مولاي متقيان حضرت علي بن ابيطالب عليه‌السلام بر شيعيان مبارك باد. امير عشق هميشه امير مي‌آيد قرار است در مقدم سيزده رجب از گيسوان باران خورده دريا تا صحن مه‌آلود نگاههاي عاشق رنگين كماني پل ببندد كه واقعه‌‌اي زلال در كشاكش حادثه است. واقعه‌اي كه دروغ نيست، واقعه‌اي كه نور است، نور علي نور. سيزده رجب با كشف نجيب هستي اتفاق مي‌افتد و زمينيان بر اهالي آسمان فخر مي‌فروشند، تمامي ملائك پا به پاي كبوتران چاهي به كعبه دخيل مي‌بندند كه فاطمه بنت اسد، حامل نور است، نور علي نور. قرار است مردي در كعبه به دنيا لبخند بزند يا براي دنيا بگريد كه پنجره‌ها به احترام او باز مي‌شوند، گلها با اجازه او شكوفا مي‌شوند، دلها به بهانه او بهاري مي‌شوند و كعبه به حرمت او قبله مي‌شود. مگر نه اينست كه رسول آفتاب در مقابلش مي‌فرمايد: ( آن هنگام كه علي به دنيا آمد حبيبم جبرئيل نازل شد و به من گفت: .... علي اعلي سلامت مي‌رساند و تو را به ولادت برادرت علي تبريك و تهنيت مي‌گويد. ) و اگر علي نبود مجموعه عشق چيزي كم داشت و رسول بدون علي به هما موسي بدون هارون مي‌ماند. كسي چه مي‌داند اگر آن اتفاق عظيم در كعبه نور نمي‌افتاد پايه‌هاي آسمان در زمين لرزان مي‌شد. معجزه خلقت ابتر مي‌ماند و بزرگواري حادثه‌اي عظيم مي‌نمود، كسي چه مي‌داند كه اگر علي نمي‌آمد، كه جهان برهوت عاطفه مي‌شد و هيچ ذوالفقاري به احترام رسول عشق نمي‌چرخيد، هيچ آينه‌اي زلالي منتشر نمي‌كرد، هيچ چشمه‌اي به دريا نمي‌رسيد، هيچ شبي صبح نمي‌شد و در آسمان بالا دست ظلمت يك حادثه هميشگي مي‌ماند. حالا كه آن واقعه مبارك اتفاق افتاده است و نام علي زينت بخش عرش و فرش گرديده به بزرگي‌اش اعتراف مي‌كنيم كه بعد از آمدنش ( بزرگواري ) مفهومي ابدي يافته است. علي هميشه بزرگ است در تمامي فصول امير عشق هميشه امير مي‌آيد.

يا علي ............. التماس دعا