بار بگشائید، اینجا کربلاست ...آب و خاکش با دل و جان آشناست...! ای اهالی زمین...ای کاروانیان...اینجا غاضریه...اینجا نینوا ... اینجا همان کربلاست...! سرزمین کرب و بلا،سرزمین اشک و رنج، سرزمین بزرگترین آزمون الهی...همانجایی که سره ها انگشت شمارند و ناسره ها بیشمار ...!! انگار تاریخ مرا به درون خود فرامی خواند...میبرد کنار خیمه حسین(ع) همان خیمه ای که شب عاشورا تار و پودش شاهد نجواها و کلام او با کاروانیان بود...همان سخنانی که پس از آن بسیاری رفتند و اندکی ماندند...همان شبی که امر به تاریکی خیمه داد و گفت یاران! در اینجا "ماندن "یعنی حسینی شدن....یعنی مصداق
"بذلوا مهجهم دون الحسین".... و " رفتن " مساوی ست با یزیدی شدن ....یا عمری حسرت و پشیمانی و زمزمه
"یا لیتنی کنت معکم "...!!
اینجا ماندن یعنی خونتان با خون حسین(ع) آمیخته شدن...نامتان کنار نام حسین(ع)درخشیدن و یادتان دربارگاه آسمانی حسین(ع) زنده ماندن...اینجا نخلستان هایش شاهد کمین کینه توزان ...فراتش گواهی بر چشمان پر از ادب و شرم عباس(ع)) ...و خیمه هایش مامنی است بر دل خونین و صبور زینب(س)...اینجا شیطان بزمی آراسته برای نبردی ناجوانمردانه.... اینجا قرار است " اَشبَهُ النّاس خَلقاً و خُلقاً "به رحمت عالمیان به میدان رود،شاید تلنگری باشد که...
آی کوفیان نمک نشناس شمشیر به روی حرم رسول خدا(ص)می کشید؟با ناموس خدا در جنگید؟بیدار شوید!! اینجا تیر سه شعبه ای فراز دستان حسین(ع) را نشانه می گیرد و گلوی نازک شش ماهه .....محسن دیگری را میدرند و آسمانش خون علی اصغری را به امانت نگه می دارد...!
بار بگشائید،اینجا کربلاست...!اینجا تازیانه ها به مهمان نوازی نشسته اند اینجا قرار است اسبها بر پیکره های بی جان رم کنند اینجا آتش بازی شیطان روشنی بخش تاریکخانه دلهای خبیث میگردد اینجا سرزمین تنهایی حسین(ع)و حسینیان...قربانگاه اسماعیل و وعده گاه ذبح عظیم الهی ست اینجا خاک را با خون خدا رنگین می کنند تا ذره ذره اش حرمتی گیرد به قامت عرش... تا مرهمی شود بر دردهای بی درمان...تا سجده بر آن تمام حجابها را بدرد و نماز را تا ملکوت بالا برد...اینجا قبّه ای خواهند ساخت بر فراز قتلگاه دردانه زهرای اطهر(س) که نجوای عاشقان تحت آن به آسمان نرسیده مستجاب است !
گویی همه چیز مهیا گشته تا حماسه کامل شود..!!زینب (س) زبان علی(ع) درکام و دانش آموخته مکتب زهرا (س)...عباس و علی اکبر و قاسم و علی اصغر و سجاد علیهم السلام...هدایت شدگانی چون حرّبن یزید ریاحی و زهیربن قین تا امیدی باشند بر دل سیاه ما و هزارانِ دیگر...
بار بگشائید،اینجا کربلاست... !
