حضرت آیت الله مجتهدی تهرانی(ره) که از علمای اخلاق مشهور محسوب می شد،

معمولا لبخندی ملیح بر روی لب هایش بود و عادت داشت با منبرهای کوتاه و مفید،

 مستمعینش را با معارف الهی آشنا سازد و همین ویژگیها باعث می شد بسیاری

 از جوانان جذب جلسات وی شوند.

ایشان در مذمت ریا و ظاهر سازی فرمودند: خدا هیچ گاه به ظاهر شما نگاه نمی کند

 و به قلب شما می نگرد و گاهی یک پیرمرد ساده دعایش از یک عالم روحانی مستجاب تر است.
این استاد اخلاق خضوع و خشوع در محضر حضر حق را رمز سعادت می دانست و گفت:

 روزی یکی از "داش های قدیم" که در میدان میوه و تره بار کار می کرد به حج مشرف شد

 و در مقابل کعبه با همان زبان عامیانه به خدای متعال گفت؛ ما تو تهرون بار میوه رو با آشغالاش می خریم...

بین این همه بنده خوب منه روسیاهم قبول کن.
آیت الله مجتهدی تهرانی تکبر را موجب فاصله گرفتن از درگاه احدیت می دانست و تاکید داشت:

عده ای عمل خیرشان که باید برای رضای خدا باشد را بعنوان تکه کلام انتخاب می کنند و

در صحبت هایشان مدام به حجی که رفتند و خرجی که دادند اشاره می کنند.
این ها موجب از بین رفتن نور عمل می شود...