هلال کشیده و خوش نشین ماه رجب همچون ابروی زیبارویان ازپس ابرها هویدا
می شود و بشارت بخش روزهایی می شود که بهشت عارفان در آن متجلی خواهد شد و سروش آسمانی ندا خواهد داد " این الرجبیون "
ماه رجب حلول میکند و متقین همچون تشنگان چشم انتظار رویش نور می شوند اینک گاه رسیدن به منزلی است که می بایست از خویش جدا شد و دل به مهر ازلی و ابدی پروردگار بسپرد.دل به خلوتی سپرد که جز خوبان پذیرای اغیار نیست.روزهایش طعم روزه و شبهایش حلاوت سجده دارد . نماز و روزه توامان تا نیروی جسم و روح به توازن برسد. تا راز وحدت را در کثرت دریابد. تا زنگار روزهای فراموشی را از دل بزداید و غبار آئینه دل را با زلال شبنم اشک شستشو دهد. تا خدا را ببیند.....
اعتکاف بر زیبایی این ماه می افزاید. اعتکاف صافی جسم و روح است.اندیشیدن به از کجا آمده ام ؟ آمدنم بهر چه بود؟ اعتکاف اندیشیدن به فضایی است که نگذاری غبار تن حجاب چهره جان شود.اعتکاف هنر عشقبازی با خداست.........
