اگر درمان درد خویش می‌خواهی، بیا اینجا***دوا اینجا، شفا اینجا، طبیب دردها اینجا

شکسته بالی ما، می‌دهد بال و پری ما را***اگر از صدق دل آریم روی التجا اینجا

طلب کن با زبان بی‌زبانی هرچه می‌خواهی***که سر داده است گلبانگ اجابت را خدا، اینجا

به گوش جان توان بشنید لبّیک خداوندی***نکرده با لب خود آشنا حرف دعا اینجا

هزاران کاروان دل، در اینجا می‌کند منزل***اگر اهل دلی ای دل! بیا اینجا! بیا اینجا!

دل دیوانه من همچو او گم کرده‌ای دارد***ز هر درد آشنا گیرد سراغ آشنا اینجا

ز هر سو جلوه‌ای ما را به خود مشغول می‌دارد***هزاران پرده می‌بینند ارباب صفا اینجا

صدای پای او در خاطر من نقش می‌بندد***مگر می‌آید آن آرام جانها از وفا اینجا؟

به بوی یوسف گمگشته می‌آید، مشو غافل***توانی چنگ زد بر دامن خیرُ النّسا اینجا

مشو از حُرمت این بارگه غافل که مهدی را***زیارت کرده‌اند اهل بصیرت بارها، اینجا

حریمش را اگر دار الشفا خوانند، جا دارد***که می‌بخشد خدا هر دردمندی را شفا اینجا

علاج درد بی‌درمان کند لطف عمیم او‌***نباید بر زبان آورد حرفی از دعا اینجا

به محراب دعای جمکران چون شمع می‌سوزم***که شاید بینم او را در میان گریه‌ها اینجا

حدیث عشق با «پروانه» می‌گویی؟ نمی‌دانی***که می‌سوزد به سان شمع از سر تا به پا اینجا