توی این پست مونده بودم چی بنویسم. سالگرد شهادت انسانی بود که هر چی از اون می خواستم بگم کم گفته بودم و بالاخره مدیون نون والقلم می شدم. خیلی با خودم کلنجار رفتم. امروز فرصتی پیدا شد قبل از ظهر رفتم جمکران نماز ظهر هم جاتون خالی اونجا بودم بعد از نماز و دعا رفتم یه گوشه و رفتم تو دنیای فکر و خیال که خدایا از چمران چی بنویسم که به ناگاه فکری در ذهنم جرقه زد و خیالم راحت شد. به این نتیجه رسیدم که بیام و از آخرین کلمات و دست نوشته های این بزرگ مرد بنویسم . قبل از شهادت ایشون مطالبی رو نوشتند که اگه  کسی اونا رو به دقت بخونه یه دنیا زیبایی  و احساس پاک یک انسان از قید و بند دنیا رها شده رو توی اون میتونه ببینه .ببینم اصلا تا حالا اومدی با قلبت بشینی دو کلام درد دل کنی ؟ با پاهات چطور ؟ قلبت چی ؟ چشمها ؟ اری چمران با اعضاء و جوارحش به درد دل می نشیند و آنها را به مدد فرا می خواند تا در این واپسین لحظات او را در پیشگاه خداوند روسپید کنند. و بالاخره متنی رو این بار انتخاب کردم  که به فرموده امام راحل آدم رو میلرزونه و بیدار میکنه.

بسم الله الرحمن الرحیم

من اعتقاد دارم که خدای بزرگ انسان را به اندازه درد و رنجی که در راه خدا تحمل کرده است پاداش می دهد، و ارزش هر انسانی به اندازه درد و رنجی است که در این راه تحمل کرده است، و می بینیم که مردان خدا بیش از هر کس در زندگی خود گرفتار بلا و رنج و درد شده اند، علی بزرگ را بنگرید که خدای درد است که گویی بند بند وجودش با درد و رنج جوش خورده است. حسین را نظاره کنید که در دریایی از درد و شکنجه فرو رفت که نظیر آن در عالم دیده نشده است ، و زینب کبری را ببینید که با درد و رنج انس گرفته است .

درد دل آدمی را بیدار می کند ، روح را صفا می دهد ، غرور و خود خواهی را نابود می کند. نخوت و فراموشی را از بین می برد ، انسان را متوجه وجود خود می کند .

انسان گاهگاهی خود را فراموش می کند ، فراموش می کند که بدن دارد، بدنی ضعیف و ناتوان که، در مقابل عالم و زمان کوچک و ناچیز و آسیب پذیر است ، فراموش می کند که همیشگی نیست، و چند صباحی بیشتر نمی پاید، فراموش می کند که جسم مادی او نمی تواند با روح او هم پرواز شود، لذا این انسان احساس ابدیت و مطلقیت و غرور و قدرت می کند، سرمست پیروزی و اوج آمال و آرزوهای دور و دراز خود ، بی خبر از حقیقت تلخ و واقعیتهای عینی وجود ، به پیش می تازد و از هیچ ظلم وستم رو گردان نمی شود. اما درد آدمی را به خود می آورد ، حقیقت وجود او را به آدمی می فهماند و ضعف و زوال و ذلت خود را درک می کند و دست از غرور کبریایی برمی دارد ، و معنی خودخواهی و مصلحت طلبی و غرور را می فهمد و آن را توجه نمی کند .

خدایا تو را شکر می کنم که با فقر آشنایم کردی تا رنج گرسنگان را  بفهمم و فشار درونی نیازمندان را درک کنم .

خدایا هدایتم کن زیرا می دانم که گمراهی چه بلای خطرناکی است .

خدایا هدایتم کن که ظلم نکنم زیرا می دانم ظلم چه گناه نابخشودنی است .

خدایا ارشادم کن که بی انصافی نکنم زیرا کسی که انصاف ندارد ، شرف ندارد .

خدایا راهنمایم باش تا حق کسی را ضایع نکنم که بی احترامی به یک انسان همانا کیفر خدای بزرگ است. خدایا مرا از بلای غرور وخودخواهی نجات ده تا حقایق وجود را ببینم و جمال زیبای تو را مشاهده کنم .

خدایا پستی دنیا و ناپایداری روزگار را همیشه در نظرم جلوه گر ساز تا فریب زرق وبرق عالم خاکی مرا از یاد تو دور نکند .

خدایا من کوچکم ، ضعیفم ، ناچیزم ، پر کاهی در مقابل طوفانها هستم . به من دیده عبرت بین ده تا ناچیزی خود را ببینم و عظمت و جلال ترا براستی بفهمم و بدرستی تسبیح کنم .

ای حیات با تو وداع می کنم با همه زیباییهایت ، با همه مظاهر جلال و جبروت ، با همه کوهها و آسمانها و دریاها و صحراها ، با همه وجود وداع می کنم . با قلبی سوزان و غم آلود به سوی خدای خود می روم و از همه چیز چشم می پوشم. ای پاهای من ، می دانم شما چابکید، می دانم که در همه مسابقه ها گوی سبقت از رقیبان ربوده اید ، می دانم فداکارید ، می دانم که به فرمان من مشتاقانه به سوی شهادت صاعقه وار به حرکت در می آئید ، اما من آرزوئی بزرگتر دارم ، من می خواهم که شما به بلندی طبع بلندم ، به حرکت در آئید ، به قدرت اراده آهنینم محکم باشید ، به سرعت تصمیمات و طرحهایم سریع باشید . این پیکر کوچک ولی سنگین از آرزوها ونقشه ها وامیدها ومسئولیتها  را به سرعت مطلوب به هر نقطه دلخواه برسانید .ای پاهای من در این لحظات آخر عمر آبروی مرا حفظ کنید . شما سالهای دراز به من خدمت کرده اید ، از شما می خواهم که در این آخرین لحظه نیز وظیفه ی خود را به بهترین وجه ادا کنید . ای پاهای من سریع وتوانا باشید ، ای دستهای من قوی ودقیق باشید ، ای چشمان من تیزبین وهوشیار باشید ، ای قلب من ، این لحظات آخرین را تحمل کن ، ای نفس ، مرا ضعیف وذلیل مگذار ، چند لحظه بیشتر  با قدرت واراده صبور وتوانا باش. به شما قول می دهم که چند لحظه دیگر همه شما در استراحتی عمیق وابدی آرامش خود را برای همیشه  بیابید وتلافی این عمر خسته کننده واین لحظات سخت و سنگین را دریافت کنید. چند لحظه دیگر به آرامش خواهید رسید،آرامشی ابدی.دیگر شما را زحمت نخواهم داد.دیگر شب و روز استثمارتان نخواهم کرد. دیگر فشار  عالم و شکنجه روزگار را بر شما تحمیل نخواهم کرد.دیگر به شما بی خوابی نخواهم داد و شما دیگر از خستگی فریاد نخواهید کرد. از درد و شکنجه ضجه نخواهید زد. از گرسنگی و گرما و سرما شکوه نخواهید کرد. و برای همیشه در بستر نرم خاک، آرام و آسوده خواهید بود. اما این لحظات حساس ،لحظات وداع با زندگی و عالم، لحظات لقای پروردگار، لحظات رقص من در برابر مرگ باید زیبا باشد.

خدایا! وجودم اشک شده ، همه وجودم از اشک می جوشد ، می لرزد ، می سوزد و خاکستر می شود. اشک شده ام و دیگر هیچ ، به من اجازه بده تا در جوارت قربانی شوم و بر خاک ریخته شوم واز وجود اشکم غنچه ای بشکفد که نسیم عشق و عرفان وفداکاری از آن سرچشمه بگیرد .

خدایا تو را شکر می کنم که باب شهادت را به روی بندگان خالصت گشوده ای تا هنگامی که همه راهها بسته است و هیچ  راهی جز ذلت و خفت و نکبت باقی نمانده است می توان دست به این باب شهادت زد و پیروزمند و پر افتخار به وصل خدائی رسید.

والسلام

این روزها در هیچ تاریخی نیامده است اما تاریخ دلمان این را روایت میکند . بویی می آید از مدینه. از کوچه بنی هاشم . از خانه علی ، بوی دود می آید. باید سری بزنیم به  خانه مولا

دستان علی هنوز جای ریسمان دارد ... عمق چشمان علی را که نگاه کنی غمی دارد به اندازه همه تاریخ. همه دعای علی این است یا بنت رسول الله  روحی فداک .... محبوبه دل علی چشم بگشا!

گوشه خانه علی بانویی در بستر است که خلقت آسمان و زمین بهانه ای است برای خلقتش . بانویی که خدا فرمود اگر بخاطر فاطمه نبود شما دو تن را نمی آفریدم. این بانو چندی است سیمایش نیلوفری است ... یادش بخیر پیامبر که زنده بود هرروز از کنار خانه او رد می شد. از خانه فاطمه بوی سیب می آمد بوی یاس ...چشمهای این بانو چندی است پرده ای از اشک دارد و بوی در نیم سوخته خانه اش در مدینه پیچیده است...    مردم مدینه هم از یاد برده اند که فاطمه در این شهر ماوا دارد.... چقدر اهل این خانه غریبند...اما در این خانه هیچ کس به اندازه حسن تنها نیست ... او شاهد سیلی مادر بوده است. او داستان چادر خاکی مادر را خوب می داند . برای همین است هرگاه زینب چادر مادر را بر سر میکند، آهی می کشد و اشک چهره کودکانه اش را می پوشاند .... کاش حسن    می توانست به زینبش بگوید چگونه در کوچه بنی هاشم به ساحت عفاف عالم تعرض شد ... اما چه بگوید نیاز به گفتار نیست .... جای سیلی نامرد هنوز بر رخساره زهرا پیداست...

علی خانه که می آید مقابل چهره محبوبش می نشیند ، بی شک هیچ سیمایی در دنیا برایش از سیمای فاطمه اش دلبراتر نبوده است اما چه کند که این معشوقه ازلی نیز چشم از چشمان علی گرفته است. او هم دیگر تنها نیم نگاهی به چهره همیشه عاشق علی دارد . علی می داند فاطمه او بزرگوارتر از  اینهاست که نگاه محبت از او دریغ کند اما قصه چیست او هم نمی داند .... فاطمه جان فراموش کن مردم مدینه را ... و اشک   هاله ای نورانی می سازد بین چشمان علی و فاطمه و آه جگرسوز فاطمه دل بی تاب او را بی تاب تر می کند .او دیگر تاب ندارد برمی خیزد ... علی در همه آسمان مدینه جز محبوبه اش دیگر ستاره ای ندارد ....یک مرد تک ستاره که این ستاره هم می رود تا در غروبی دیگر دل بیقرار او را بیقرارتر کند . کاش نبود سفارش پیامبر تا علی دست بر شمشیر میبرد و جان آسوده می نمود...

بانوی علی کاش بودیم و پیش مرگ لحظه های سخت علی می شدیم. سالهاست با اشک چشممان یا لیتنا کنا معکم زمزمه می کنیم . کاش بودیم و پیش مرگ لحظه های سخت علی می شدیم ، پیش مرگ لحظه های سخت فراق تو ، پیش مرگ لحظه تغسیل  تو ، پیش مرگ لحظه بازگشت امانت علی به خاک ، پیش مرگ خجلت دیدار پیامبر، پیش مرگ غربت تشییع تو در بقیع ....کاش بودیم و پیش مرگ لحظه های        بی مادری زینبت می شدیم... پیش مرگ بغض تنهایی های پس از تو ... وصبر و سکوت میراث شیعه علی است . کاش امسال  داغ فاطمیه با دیدار دلدار التیام یابد... یا علی

در تحلیل شخصیت امام خمینی با نگاهی عمیق به روح ملکوتی و افکار بلند و ویژگی های منحصر به فرد روحی و معنوی ایشان و آثار و برکات فراوان حیات طیبه ایشان باید گفت صدای امام خمینی برای مردم ایران حکم صدای خدا را داشت (1).در نظر میلیونها انسان موحد ، او دست خدا بر روی زمین (2) و هدیه آسمانی و ملکوتی برای خاکیان بود (3).سلوک معنوی و افکار متعالی و تقید بی چون و چرای ایشان به دستورهای شرع انور و تعالیم اهل بیت عصمت و طهارت ، هر مسلمان منصفی را بر این باور استوار می ساخت که : ((گویی شخصیتی از شخصیت های آزمون بزرگ صدر اسلام (فتنه کبری) با معجزه ایبه دنیا بازگشته تا پس از پیروزی امویان و به خون غلتیدن شهیدان اهل بیت ، سپاه علی را رهبری کند)) (4).

((ندای امام خمینی از قلب فرهنگ و از اعماق تاریخ و از ژرفای روح این ملت بر می خواست.مردمی که در طول چهرده قرن حماسه محمد (ص) ، زهرا (س) ، حسین (ع) ، زینب (س) ، سلمان ، ابوذر و صدها هزار زن و مرد دیگر را شنیده بودند و این حماسه ها با روحشان عجین شده بود ، بار دیگر همان ندای آشنا را از حلقوم این مرد شنیدند و علی (ع) و حسین (ع) را در چهره او دیدند.مردمی که سال ها این آرزو را که در زمره یاران امام حسین (ع) باشند در سر می پروراندند ، به ناگاه خود را در صحنه ای این چنین مشاهده می کردند.گویا حسین را به عینه می دیدند.کربلا و حنین ، بدر ،احد ، تبوک و خیبر را می دیدند)) (5).

گر چه ((امام خمینی تجلی منحصر به فرد مبارزه طلبی اسلام در قبال استیلای سیاسی و اقتصادی و فرهنگی غرب بود)) (6) اما ((پیام امام در میان مسلمانان نه فقط شیعیان بلکه در همه منطقه و جهان طنین افکند)) (7).

شخصیت الهی و پیام های معنوی حضرت امام بسیاری از پیروان سایر ادیان و مذاهب را به شدت تحت تاثیر خود قرار داد تا آنجا که در نظر برخی از تحلیلگران و متفکران مسیحی ((او مسیح معاصر بود و دقیقا اشعه صلابت و سازش ناپذیری عیسی بن مریم بود)) (8).برخی دیگر از مسیحیان شخن از ((تاثیر پذیری شدید از مقام و عظمت و تحمل و بردباری شکوهمند امام خمینی و درک احساس عطیه و موهبت الهی در اولین دیدار با ایشان)) (9) به میان آورده اند.

((امام رهبر منحصر به فردی بود)) (10) که در اوج ناباوری تحلیلگران بین المللی ((در حالیکه دست اندکاران و نظریه پردازان توسعه سیاسی در غرب در دهه های 1960 و 1970 به طور کلی به تحولات سیاسی و دینی در ایران و سایر کشورها بی اعتنا بودند)) (11) ((با عقاید مذهبی که غرب آنها را کهنه و قرون وسطایی می دانست جهان را تکان داد)) (12) و ((شرق و غرب را لرزانید و میراثی بر جای گذاشت که هنوز زنده و فعال است)) (13) وی ((توانست اثر بزرگی در تاریخ جهان بر جای بگذارد)) (14) و بی تردید ((جهانیان هم چنان تحت تاثیر انقلاب معنوی او قرار دارند)) (15).

رهبر کبیر انقلاب اسلامی که از صبر و استقامت محمدی ، زهد و عدالت علوی و تدبر حسنی و توکل و شجاعت حسینی ، درس ها فرا گرفته و توشه ها به همراه داشت ، با تاییدات و عنایات خاصه حضرت ولی عصر (عج) ، در نزدیک شدن انسان به خدا فصل جدیدی را گشود و با حمایت مردم ، انقلاب اسلامی را که نقطه عطف مهمی در تاریخ قرن بیستم است ، به سرانجام پیروزمندانه ای رساند)). (16 و 17)

((امام مفهوم فرهنگ فرمانبری جامعه را تغییر داد ، دیوار ترس را شکست و مردم را به سوی چشمه پاک فطرت الهی هدایت کرد.او جهان بینی مذهبی را احیا و نور ایمان را روشن کرد و بزرگ ترین حماسه عظیم فداکاری عصر ما را به وجود آورد)). (18)

تاثیر گذاری امام و انقلاب اسلامی بر حیات معنوی انسان معاصر آن چنان عمیق و گسترده ارزیابی می گردد که می توان گفت : ((انقلاب امام خمینی حتی سیر تکاملی انسان را تغییر داد)) (19).

حضرت امام بسان آیینه شفافی بود که به بهترین وجه ممکن انوار خورشید تابان پیامبر گرامی اسلام و اوصیای ایشان را بر بشریت تشنه معنویت قرن بیستم منعکس نمود.

((او همچون گلوله ای بود که از صدر اسلام شلیک شده و بر قلب قرن بیستم نشسته بود)) (20).((ایشان از گذشته آمده بود و در حال زندگی می کرد ولی بیانگر و نمایانگر آینده بود)) (21).((وی از جمله افرادی بود که خداوند سبحان علمی نافع و عقلی جلوتر از زمان به وی اعصلا کرده بود)) (22). و به بیان دیگر ((او فراتر از زمان می اندیشید و در بعد مکان نمی گنجد)) (23).در واقع باید گفت امام خمینی مبشر عصر جدید در ادوار زندگی بشریت اند که ((به نظر می رسد در این مرحله برای روحیه آشفته بشریت بیش از هر چیز به معنویت مورد نیاز خواهد بود)) (24).

به برکت حضرت امام خمینی و انقلاب آسمانی و پیام های قدسی او بار دیگر شگوفه های خداجویی و دین گرایی در بستر خشکیده جهان معاصر جوانه زد و نغمه ایمان گرایی و توحید و خداپرستی در سراسر جهان طنین انداز گردید : مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ وَالَّذِینَ مَعَهُ أَشِدَّاءُ عَلَى الْکُفَّارِ رُحَمَاءُ بَیْنَهُمْ تَرَاهُمْ رُکَّعًا سُجَّدًا یَبْتَغُونَ فَضْلا مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا سِیمَاهُمْ فِی وُجُوهِهِمْ مِنْ أَثَرِ السُّجُودِ ذَلِکَ مَثَلُهُمْ فِی التَّوْرَاةِ وَمَثَلُهُمْ فِی الإنْجِیلِ کَزَرْعٍ أَخْرَجَ شَطْأَهُ فَآزَرَهُ فَاسْتَغْلَظَ فَاسْتَوَى عَلَى سُوقِهِ یُعْجِبُ الزُّرَّاعَ لِیَغِیظَ بِهِمُ الْکُفَّارَ وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ مِنْهُمْ مَغْفِرَةً وَأَجْرًا عَظِیمًا (25)

پاورقی :

1- شبکه تلویزیونی ایتالیا در گزارش ویژه ای به مناسبت ارتحال حضرت روح الله

2- کشیش یونانی موستا کیس ، نشریه Zavatra

3- محمد حسنین هیکل ، نویسنده و روزنامه نگار معروف جهان عرب

4- محمد حسنین هیکل

5- استاد شهید مطهری

6- کلیم صدیقی ، رئیس وقت پارلمان مسلمانان انگلیس

7- نشریه پروفیل چاپ اتریش ، ژوئن 1985

8- رابین وود زورث ، کتاب زیباترین تجربه من

9- اوریانا فالاچی ، خبرنگار معروف ایتالیایی

10-نلسون ماندلا ، رهبر شهیر مبارزه با آپارتاید و نژاد پرستی در آفریقای جنوبی

11- پروفسور حمید مولانا

12- پروفسور ویلیام بیمان ، استاد دانشگاه براون آمریکا

13- محمد العاصی ، امام جماعت سابق مسجد واشنگتن

14- میخاییل گورباچف ، رئیس جمهور اسبق اتحاد جماهیر شوروی

15- آنتونیو مدرانو ، نویسنده اسپانیایی

16- حجت الاسلام سید علی اکبر ابوترابی

17- لنسر ، پروفسور اتریشی

18- والنتین پروساکوف ، اندیشمند و نویسنده روسی

19- لنسر ، پروفسور اتریشی

20- محمد حسنین هیکل

21- احمد هوبر ، محقق و متفکر سویسی

22- شیخ محمد طنطاوی ، مفتی اعظم الازهر مصر

23- میخاییل گوباچف ، رئیس جمهور وقت اتحاد جماهیر شوروی

24- والنتین پروساکوف ، اندیشور و نویسنده روسی

25- سوره فتح آیه 29 (محمد صلی الله علیه و اله فرستاده خداست و کسانی که با او هستند در برابر کفار سرسخت و شدید و در میان خود مهربانند.پیوسته انها را در حال رکوع و سجود می بینی درحالیکه همواره فضل خدا و رضای او را می طلبند.نشانه آنها در صورتشان از اثر سجده نمایان است.این توصیف آنان در تورات و انجیل است.همانند زراعتی که جوانه های خود را خارج ساخته.سپس به تقویت آن پرداخته تا محکم شده و بر پای خود ایستاده است و به قدری نمو و رشد کرده که زارعان را به شگفتی وا می دارد.این برای آن است که کافران را به خشم آورد ولی کسانی که از انها را ایمان اورده و کارهای شایسته انجام داده اند ، خداوند وعده امرزش و اجر عظیمی داده است)

این روزها همه از فاطمه می گویند و من باز هم از علی. این روزها همه دلهایشان را روانه ی بقیع می کنند و  قلم لرزانم باز پرواز می کند به سمت چاههای خشک  کوفه. این روزها همه برای شهادت زهرا نوحه سرایی می کنند و من برای تنهایی علی. این روزها همه شبی را تصور می کنند که علی زهرا را به خاک می سپارد و من شبهایی را میبینم که علی سر بر چاه فرو برده زار می زند. این روزها همه از در و دیوار و پهلوی شکسته حرف می زنند و من باتصور دستهای بسته یک پهلوان آرام آرام می سوزم. این روزها همه از چادر  خاکی میگویند و من ازشمشیری  به دیوار آویزان.دلهای همه این روزها از درد سیلی می سوزد و دل من از درد خجالت وشرمندگی یک مرد.این روزها زمان شهادت علی است! چون علی بی فاطمه دیگر علی نیست.آری علی با فاطمه علیست.

بشارت باد حضورت را، ای ادامه کربلا.

بشارت باد خانه زهرا علیهاالسلام را؛ که شور تو موجی از عاطفه به فضای خانه خواهد بخشید و آغوش فاطمه علیهاالسلام از عطر کربلایی‏ات آکنده خواهد شد.

بشارت باد آمدنت را، که لحظه‏های تنهایی پدر، با تو رنگین خواهد شد و غریبانه‏هایش را با  تو پیوند خواهد زد.

بشارت باد بر عاشوراییان مقدم نورانی‏ات.

قدم بر خاکی بگذار که پاکیِ گام‏های تو را آرزومند است، بانو.

بانو:

ای گویاترین خطبه عاشورا.

بشارت باد آمدنت را، که افتخار رسالت و امامتی.

بانو، ای ادامه کربلا در کویر جهالت جاری شدی و سراب‏های روییده بر اذهان را از زلال حقیقت سیراب کردی.

چه کسی پرستاریِ زخم‏های عاشورایی را به تو آموخت؛ به تو که جز به زیباییِ ایثار نیندیشی و میان زخم و خون و آتش، صبر را برگزیدی که: «اِنَّ اللّه‏... مَعَ الصّابِرین».

تو مسیر عاشورا را به ابدیت سپردی؛ حتّی داغ فرزندانت را نِگَریستی و نگریستی، که مبادا احساس خویش را به وظیفه الهی ترجیح داده باشی.

آه

 زینب، زینب علیهاالسلام ، ای زینتِ تنهایی پدر.

ای میوه دل مادر.

ای وقار خانه همسر.

ای سفیر کربلایی مادر.

درود خداوند بر تمام لحظه‏های تنهایی‏ات که اگر مادر زنده بود، به خاطر تو، بیت الاحزانش را در محفل تو برپا می‏کرد.

تو عینیّت تمام معنای صبری؛ صبری که برای همیشه معنا از تو گرفت.

بانو.

شادی و غم را به هم آمیخته‏ام و  دل نوشته هایم تنها عطر کربلاییِ نام تو را زمزمه می‏کنند. گویی نسیم یادت، شقایق‏های عاشق را به خویش می‏خواند و داغ ثانیه‏ها را حتی در روز تولّدت تازه می‏کند.

بانو.

ای صداقت عشق، ای تجسّم صبر، ای آیینه وقار و ای عصمتِ متجلّی.

درود بر تو و لحظه‏هایی که تو در امتحان الهی قبول شدی.

درود بر کربلا، درود بر شهادت و درود بر تو که فاش کردی راز آفرینش را: «اِنّی اَعْلَمُ ما لاتعلمون»...