بارالها! تو خود می‏دانستی که دست گنه‏کار، کوتاه‏تر از آن است که به آسمان برسد و این بود که شبی آسمانیان را به زمین فرود آوردی تا میهمان تو از برچیدن میوه‏ های آسمان، بی ‏نصیب نماند که کریمان برای بخشیدن سیب سرخ مهربانی، از بلندای شاخه خود به سمت کودکان سرگردان، این‏گونه خم می‏شوند.

امشب مرا آرامشی امواج ‏خیز است *** دار و ندارم یک دل پا در گریز است
ای عشق کاری کن که بال و پر بگیرم *** یک‏بار دیگر خویش را از سر بگیرم

بارالها! شرح مبسوطی از گناهان خود را در دست گرفته‏ ام تا در عیدگاه تو که همان شب‏های قدر است، لبیک‏ گوی حَوِّل حالَنا اِلی اَحْسَنِ الْحالِ من باشی که در بیغوله‏ های بی‏قراری خود، جز بن ‏بستی از دیوارهای ناامیدی، چیزی با خود ندارم.
ای خدای علی، نیمه ‏شبان، فانوس امید را در خرابه‏ های جانم با قرص نانی از بخشش خود، برسان که چشم در راهم. (اَللّهُمَّ لا تَجْعَلْنی ناسیا لِذِکرِکْ.)

بارالها! به ناتوانی خود معترفم و اینکه رفیقِ نااهلِ خویشتنِ خویش بوده ‏ام. روزی، یوسفِ جان را به رسم امانت، در کالبدم دمیدی و اکنون به چاهِ نفسِ خود چنان گرفتارم که هیچ اراده‏ ای جز مشیّت تو، توان رهایی‏ ام را ندارد. تنها امیدم به مطلع‏ الفجر است، تا کاروان شب‏های قدر تو، دَلوی در چاه بیابانِ جانم بفرستد و ذلت مرا به عزتت مبدل کند که: «اِنّک تُعِزُّ مَن تَشاء و تُذِلُّ من تَشاء».

میان صفحات جوشن کبیر، دنبال توام؛ قرآن را بر سر می‏ گیرم تا آتش برخاسته از درونم، جهان را نسوزاند.

یا مدبر الاُمُور یا باعثَ مَن فی القُبُور! چگونه قاری سوره قدر باشم، حال آنکه از شناختن قدر تو غافل بودم و چگونه در معنای سوره عنکبوت، تو را دریابم، حال آنکه خود اسیرترین بنده در تار غفلت خویشم؟!
و همانا منظور از شب‏های قدر این است که تو دست‏ نیافتی نیستی؛ اگر چشم از آسمان برندارم.

شیشه آسمان را شکسته ‏اند، تا تبلور حضور حق را همگان دریافت کنند.
بر خوان آمرزش ایزدی همه را می‏ طلبند و عذاب را پشت کوه‏ های اغماض انداخته‏ اند.
پیامبر اکرم صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏آله : «مَن أحیی لَیلَةَ القَدرِ حُوِّلَ عَنهُ العَذابُ اِلَی السِّنَةِ القابِلَة؛

هر کس شب قدر را احیا بدارد، تا سال آینده عذاب از او برداشته می‏شود».
به نامه‏ های «العفوِ» هر جنبده‏ ای، سیب معطّر بخشش تعارف می‏کنند؛
حتی به دستانی که چرک گناه، سیاهشان کرده و

قلب‏هایی که تا حال از رحمت حق دور مانده.
ستارگان، تا صبح از گناه‏کاران نام‏ نویسی می‏کنند؛

بشتابید که قلم عفو در دست خداوند می‏درخشد.
خردلی از کوه گناهاتان باقی نخواهد ماند؛

این سخن فخر دو عالم؛ محمد مصطفی صلی ‏الله‏ علیه ‏و‏آله است که

«هر که از روی ایمان و برای رسیدن به ثواب الهی شب قدر را به عبادت بگذراند، گناهان گذشته‏ اش آمرزیده می‏شود»

شهر کوفه تنها و ساکت در آغوش شب نوزدهم ماه مبارک رمضان خفته بود.
دامن افق هنوز تاریک و سیاه بود.

گویى دل آسمان کوفه در ان شب همرنگ دل مردمان کوفه شده بود!

شبى سرد و ساکت و بى هیاهو.

در آن شب ، تنها یک چشم دیده در دیده آسمان صاف و پرستاره کوفه دوخته بود.

ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » عامری نسب ( شنبه 92/5/5 :: ساعت 8:3 عصر )

آنچه در ذیل می خوانید، بیست و سه ویژگی از مجموعه خصال و صفات الهی حضرت مولی الموحدین علی بن ابیطالب (ع) است. این ویژگی ها که در مناسبت های مختلف بر زبان حضرتش جاری گشته است، از میان سخنان آن حضرت گزینش شده است. تمام منابع این سخنان به همراه متن عربی آنها در کتاب ارزشمند "خاطرات امیرمومنان علیه السلام" ذکر شده است...........................

ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » عامری نسب ( شنبه 92/5/5 :: ساعت 7:51 عصر )

چه کسی میتواند ادعا کند که در تاریخ معاصر جهان رهبری به عظمت

و بزرگی و محبوبیت امام خمینی (ره) بر مردم کشورش رهبری نموده باشد؟

***************

عکس اول را در آورد: این پسر اولم محسن است.
عکس دوم را گذاشت روی عکس محسن: این پسر دومم محمد است،

دوسال با محسن تفاوت سنی داشت.
عکس سوم را آورد و گذاشت روی عکس محمد؛ رفت بگوید این پسر سومم..

سرش را بالا آورد،

دید شانه های امام(ره) دارد می لرزد..
امام(ره) گریه اش گرفته بود..
فوری عکسها را جمع کرد زیر چادرش و خیلی جدی گفت:
چهارتا پسرم رو دادم که اشکتو نبینم...