................

9- حدادعادل، ادیب سیاستمدار
غلامعلی حداد عادل از جمله خواصی بود که در روزهای اول بعد انتخابات با موضع گیری های شفافش در جهت روشن کردن فضای غبارآلود سعی و تلاش فراوانی کرد و صحبت هایش با استقبال بسیاری رو به رو شد به گونه ای که بنا به درخواست مردم بارها از صدا و سیما پخش شد.
حداد عادل با بیان تناقضات موسوی در موضع گیریهایش او را مورد سئوال قرار می داد: « ما شما را به عنوان نخست‌وزیر دوران دفاع مقدس و نخست‌وزیر حضرت امام و اینکه شما را فرزند انقلاب می‌دانیم، دوست داریم و رهبر انقلاب هم شما را عضو خانواده انقلاب می‌داند اما از شما سوال می‌کنم وقتی هنوز انتخابات تمام نشده و در صندوق رای باز نشده شما از کجا مطمئن بودید که اکثریت آرا را به دست آورده و اعلام پیروزی کردید،این درست نیست که قبل از برگزاری انتخابات نزدیکان شما اعلام کند که اگر آقای احمدی‌نژاد پیروز شد یقینا تقلب صورت گرفته است.»
رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس با استناد به نظرسنجی ها هم ادعای موسوی را رد می کرد :« ما این نظرسنجی‌ها را که توسط چندین دستگاه مختلف صورت می‌گرفت بررسی کردیم و دیدیم که در هیچکدام از این نظرسنجی‌ها که مربوط به کل کشور بود آقای میرحسین از آقای احمدی‌نژاد جلوتر نبود،البته این موضوع که رای آقای احمدی‌نژاد از آقای موسوی بیشتر است احتیاج به نظرسنجی هم نداشت چرا که دولت آقای احمدی‌نژاد ظرف 4 سال به حداقل 60 سفر استانی به مناطق مختلف کشور داشته است. و این طبیعی است که مردم این شهرها رای بیشتری به ایشان بدهند.»

..............

ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » عامری نسب ( یکشنبه 89/12/29 :: ساعت 6:55 عصر )

 در فتنه ها و در زمانی که راه از چاه قابل تشخیص نیست و در زمانی که دشمن با آمیختن حق و باطل با هم، نقابی از حق بر چهره می زند و مردم را به شک و تردید می اندازد در تصمیم گیری، چشم ها همه به سمت افرادی دوخته می شود که در جامعه به نوعی مرجعیت دارند بر افکار مردم؛ حرکات و سخن گفتن و نگفتن های آن هاست که بر روند تحولات جامعه اثر گذار می شود. تعبیری که برای این دسته از افراد می شود خواص است و نخبگان! موضع گیری خواص در فتنه ها به این سبب دارای اهمیت است که مستقیما بر جهت گیری گروه هایی که تحت نفوذ اوست اثر گذارند.

همین حساسیت جایگاه است که چون به تاریخ صدر اسلام نگریسته می شود بعضی از خواص محکوم می شوند و بعضی قابل احترام. بی بصیرتی خواصی چون طلحه و زبیر آنها را به سقوط کشاند و بصیرت و روشنگری های عمار و ابوذر و مقداد و سلمان و ... آنها را عزیز. نکته ظریف آنکه همانگونه که رهبر انقلاب هم فرمودند این صحابه در تاریخ نه به واسطه نمازها و عباداتشان به نیکی یاد شده اند که به خاطر موضع گیری های سیاسی به موقع و به حقشان بوده است که اینچنین مقامی یافته اند.

...............

ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » عامری نسب ( یکشنبه 89/12/29 :: ساعت 6:49 عصر )

وقتی خواستم از کنارش بگذرم گفت جوون الهی عاقبت بخیر شی ننه این شیرینی رو بین مردم پخش کن  خودتم بر دار بگو برا فرج آقا دعا کنن جعبه رو گرفتم ده دوازده تا شیرینی نارگیلی بیشتر نمونده بود خودم یکی خوردم و شروع کردم به گردوندن بین مردم به چشم بر هم زدنی فقط جعبه خالی تو دستم موند برگشتم گفتم مادر همه رو خیرات کردم .پیرزن سرش رو بر گردوند و یه کم اخم کرد و سفت و محکم گفت ننه من خیراتی ندادم اینا که اینجا خوابیدن خیراتی نمی خوان خیراتی مال مرده هاست نکنه فکر می کنی اینا مرده اند مونده بودم چی بگم. دوباره ادامه داد. جوون اونایی که بایست براشون خیرات داد مرده هان اینا که اینجا خوابیدن از ما بیدارترن مائیم که باید برامون خیرات بدن اینا که سرتاپا خودشون خیراتند.  تو دلم بش آفرین گفتم.نشستم کنارش. نوک انگشتامو گذاشتم روی سنگ قبر و آروم شروع کردم به خوندن فاتحه زیر چشمی هواشو داشتم یه نیگاش به من بود و یه نیگاش به سنگ قبر یهو یه قطره اشک از کنار چشمهای کم فروغش غل خورد و افتار رو چادر مشکی رنگ و رو رفته اش. انگار تو دلم طوفان به پا شد. یه کم دقیق تر به سنگ قبر نگاه کردم شهیدش 17 سال بیشتر سن نداشت. گفتم مادر از خدا چی می خواهی؟کمی سرشو تکون داد و همون جوری که به سنگ قبر فرزندش نگاه می کرد گفت:حیف که همین یه محمد رو بیشتر نداشتم اگه بازم پسر داشتم همشونو در راه مملکت فدا می کردم بچه من فدای یه موی سر علی اکبر  آقا امام حسین حالام از خدا می خوام که چشمام به جمال آقا امام زمان روشن بشه همین دیگه هیچی نمی خوام. یه لحظه هوای دلم ابری شد و اشک یه دوری توی چشمام زد و دلمو لو داد. نذاشتم مادر شهید اشکامو ببینه رو زمین زانو زدم وکنج چادر خاکی شو که رو زمین افتاده بود بوسیدم گفتم مادر دعام کن که به دعای امثال شما سخت محتاجم............................

الف- آشنایی با تکنیک های جنگ روانی و رسانه ای

پایه جنگ روانی «جهل» مردم است و فردی که آشنایی مختصری با این تکنیک ها داشته باشد مغلوب این جنگ نخواهد شد.

ب- تشکیل اتاق های فکر برای اتخاذ بهترین راه مقابله

این که چه کار باید بکنید،چه جوری باید عمل کنید،چه جوری باید تبیین کنید،اینها چیزهایی نیست که من بیایم فهرست کنم...          خود شماها باید در مجامع اصلی تان،در اتاق های فکرتان بنشینید و راهکارها را پیدا کنید.

(04/06/1388- دیدار با دانشجویان)

ج- امید دادن به نسل جوان

به اینها (جوانان) قدرت تحلیل بدهید به اینها توان کار و نشاط کار بدهید. چه جور ؟ با امید دادن، امید بخشیدن به فضای کلاس.

(08/06/1388- دیدار با اساتید دانشگاه)

عزیزان من شرط اصلی فعالیت درست شما در این جبهه جنگ نرم، یکی اش نگاه خوش بینانه و امید وارانه است...

اگر نگاه نومیدانه شد، نگاه بدبینانه شد، نگاه چه فایده ای شد...

مطلقا دیگر حرکتی وجود نخواهد داشت، همانی است که دشمن می خواهد.

(04/06/1388- دیدار با دانشجویان)

د- تبیین حقایق به عموم مردم توسط نخبگان

یکی از کارهای نخبگان و خواص، تبیین است. حقایق را بدون تعصب روشن کنند. جناح و اینها را باید کنار گذاشت. باید حقیقت را فهمید. در جنگ صفین یکی از کارهای مهم جناب «عمار یاسر» تبیین حقیقت بود.

(05/05/1385- دیدار با اعضای دفتر)

جنگ نرم

جنگ نرم مترادف اصطلاحات بسیاری در علوم سیاسی و نظامی است. در علوم نظامی از واژه هایی مانند جنگ روانی یا عملیات روانی و در علوم سیاسی از واژه هایی چون براندازی نرم، تهدید نرم، انقلاب مخملین و اخیرا به واژه انقلاب رنگین برای تبیین این اصطلاح  استفاده می‌شود.

گاهی به جای جنگ از واژه های تهدید یا قدرت نیز استفاده می شود، ولی در نهایت هر دوبه یک مفهوم ختم می شوند. نظریه جنگ نرم طی دهه های اخیر وارد ادبیات سیاسی شده است و "ژوزف نای" از اندیشمندان معاصر معتقد است، مبنای قدرت سخت یا جنگ سخت بر "اجبار" و مبنای قدرت نرم بر "اقناع" است، او برخلاف بعضی از صاحب نظران، اقتصاد و دیپلماسی را در زیرمجموعه قدرت سخت قرار داده و تنها از رسانه بعنوان قدرت نرم نام می‌ برد.

در تمامی اصطلاحات بالا هدف مشترک تحمیل اراده گروهی بر گروه دیگر بدون استفاده از راه های نظامی است. اما از آنجا که در مورد گستردگی و حوزه فعالیت هر کدام اتفاق نظر وجود ندارد؛ اشاره کوتاهی به هر کدام از واژه های مذکور و سابقه تاریخی آنها خواهیم داشت.مبنای قدرت سخت یا جنگ سخت بر "اجبار" و مبنای قدرت نرم بر "اقناع" است جنگ روانی، جنگ نرمجنگ روانی پیشینه ای بسیار طولانی دارد؛ چرا که انسان‌ها برای تحت تأثیر قرار دادن طرف مقابل به شیوه‌ها و ترفندهایی متوسل می‌شدند، اما اصطلاح جنگ روانی در جنگ جهانی دوم در آمریکا و اروپا رواج یافت. فولر، مورخ و تحلیلگر نظامی بریتانیایی اولین کسی بود که اصطلاح جنگ روانی را در سال 1920 به کار برد. در آن زمان استفاده  فولر از واژه جنگ روانی در محافل نظامی و علمی بریتانیا و آمریکا توجه چندانی را به خود جلب نکرد. در ژانویه 1940 با انتشار مقاله ای با عنوان "جنگ روانی و چگونگی به راه اندازی آن" این اصطلاح برای اولین بار وارد ادبیات آمریکا شد. بر این اساس "جنگ روانی را باید استفاده از هر نوع وسیله ای به منظور تاثیر گذاری بر روحیه و رفتار یک گروه با هدف نظامی مشخص معنا کرد". در پایان جنگ جهانی دوم این اصطلاح به "فرهنگ لغت وبستر" وارد شد و بخشی از عبارت پردازی‌های سیاسی و نظامی آن زمان را تشکیل داد. در سال 1950 یعنی تنها یک‌سال پس از پایان جنگ جهانی دوم "ترومن"، رئیس جمهور وقت آمریکا  به منظور کسب آمادگی برای اجرای جنگ‌روانی در کره پروژه‌ای با عنوان "نبرد حقیقت" را با بودجه‌ای معادل 121میلیون دلار تصویب کرد. ارتش آمریکا اداره و ریاست جنگ‌ روانی را به عنوان بخش ستادی ویژه ایجاد کرد و در کنار واحدهای رزمی، واحدهای جنگ‌روانی گسترده‌ای را با استفاده از تجربیات جنگ‌جهانی دوم تشکیل داد. از آن‌زمان تاکنون، سازمان‌ها و واحدهای روانی ـ تبلیغاتی آمریکا با توسعه‌ای روزافزون همواره به عنوان یکی از بازوهای اصلی آن کشور در جنگ و صلح عمل کرده‌اند.براندازی نرم، تهدید نرم، انقلاب مخملین، انقلاب رنگیندر سال های پایانی جنگ سرد، اولین پروژه براندازی نرم در لهستان و با رهبری "لخ والسا" در جنبش کارگری این کشور در سال 1984 تحقق یافت و با فروپاشی شوروی و یوگسلاوی و چند کشور دیگر اروپای شرقی براندازی نرم به مسئله جدیدی در حوزه قدرت و امنیت تبدیل شد. استعمارگران از براندازی حکومت ها در یوگسلاوی، گرجستان، اوکراین، قرقیزستان و امثال آن با عنوان انقلاب های رنگی، به جای واژه خشن جنگ نرم یاد می نمایند. انقلاب های مخملی یا "انقلاب های رنگی" و "گلی" از شیوه های براندازی نرم است که نوعی دگرگونی و جابجایی قدرت به همراه مبارزه منفی و نافرمانی مدنی را شامل می‌شود. انقلاب های رنگی و مخملی در جوامع پسا کمونیستی در اروپای مرکزی، شرقی و آسیای مرکزی اتفاق افتاد. این واژه برای نخستین بار از سوی "والسلاوهادل" رئیس جمهور پیشین چک که در آن زمان رهبر مخالفان چکسلواکی سابق بود، وارد ادبیات سیاسی شد. مخالفان حکومت در چکسلواکی با انجام سلسله اقدامات مرتبط و زنجیره‌ای در طی یک دوره شش هفته‌ای از 17 نوامبر تا 29 دسامبر 1989 در این کشور موفق به نوعی دگرگونی و جابجایی قدرت شدند. این پدیده سپس به شکل زنجیره‌ای در صربستان طی دو مرحله 1997 - 2000 ، گرجستان 2003 ، اوکراین 2004 و قرقیزستان 2005 ادامه یافت.به طور کلی اهداف آمریکا از سازماندهی انقلاب های رنگین در کشور‌های هدف را در چارچوب حوزه‌های زیر می‌توان بررسی کرد:- تسلط بر مناطق ژئوپلتیکی و ژئواستراستژیکی- کنترل شریان انتقال انرژی و جلوگیری از تسلیحاتی شدن آن- حذف و یا مهار نظام های مخالف در برابر نظام آمریکا - ممانعت از ایجاد اتحادیه های نظامی و امنیتی در آسیا، خاورمیانه و آسیای مرکزی - همسو کردن کشورهای هدف با سیاست های آمریکا - فرصت سازی اقتصادی برای آمریکا - مهار بیداری اسلامیجورج سوروس ، رئیس بنیاد سوروس سرمایه دار بزرگ آمریکایی یا به عبارتی میلیاردر یهودی آمریکایی یکی از معماران اصلی انقلاب مخملین گرجستان در گفتگویی با روزنامه لس آنجلس تایمز اظهار داشت که : تمایل دارد سناریوی گرجستان در کشورهای آسیای مرکزی یعنی تاجیکستان، ازبکستان، قرقیزستان و ترکمنستان تکرار شود.شرکت‌کنندگان انقلاب‌های رنگین اغلب از مقاومت مسالمت‌آمیز با هدف اعتراض‌ علیه دولت‌های غیرهمسو با آمریکا و حمایت از دمکراسی، لیبرالیسم و استقلال ملی استفاده کرده‌اند و معمولاً یک رنگ یا گل خاصی را به عنوان سمبل و نشانه خود برگزیده‌اند.

برگرفته شده از :  سایت تبیان

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » عامری نسب ( دوشنبه 89/11/25 :: ساعت 7:31 صبح )